Eelektroforese gaat over een scheidingstechniek die berust op verschillen in:
- ionlading
- deeltjesgrootte
We zetten een gelijkspanning op een waterige oplossing in poreus materiaal. Dat kan gewoon fitreerpapier zijn, maar meestal een gel (gelatine-achtige kunststof). Door dit poreus materiaal laten we het monster lopen. Het lijkt op vloeistofchromatografie maar dan met hulp van een elektrische spanning. Omdat veel moleculen, afhankelijk van de pH een lading hebben, vooral biomoleculen, helpt de spanning bij de scheiding. Het gaat hier vooral om : aminozuren, eiwitten, nucleïne zuren (DNA, RNA-fragmenten).
Aminozuren en eiwitten kunnen worden geconcentreerd op een plaats van de gel waar de pH gelijk is aan het IEP van de component. Het molecuul staat dan stil in het elektrisch veld.
DNA en RNA-fragmenten bewegen naar de + pool. Zij hebben immers negatief geladen fosfaatgroepen in het molecuul (bij niet heel lage pH).
Als je verder wilt kennismaken met elektroforese... dan zijn hier enkele geschikte linkjes:
Biorad demo van agarose gel DNA elektroforese
DNA elektroforese animatie
GeneAd PAG elektroforese
Capillair elektroforese
Bij de instrumentele uitvoering van elektroforese gebruik je een capillair. Een capillair van bijvoorbeeld 50 cm lengte staat met de uiteinden in een bufferoplossing. De monsteroplossing wordt onder druk aan één uiteinde ingebracht. Daarna wordt een hoge gelijkspanning (30000 V) op de uiteinden gezet. Door de hoge spanning is er een sterke "elektro-endosmose". Dat wil zeggen: de vloeistof in de capillair gaat zelf ook bewegen.
De capillair techniek wordt veel toegepast bij DNA-onderzoek.
Wil je er meer van weten: Wikipedia uitleg en / of DNA fingerprint uitleg van kennislink