Plastics, kunststoffen of polymeren ...
We bedoelen steeds hetzelfde: macromoleculaire stoffen die zijn gemaakt uit monomeren. Monomeren zijn kleine moleculen. Deze monomeren zijn dan moleculen die zich kunnen verenigen tot grote moleculen. Door het aaneenrijgen van monomeren ontstaat een polymeer.
Zou je in een kunststoffenlaboratorium komen te werken, dan moet je niet gek opkijken als je werkzaamheden heel anders zijn dan tijdens de opleiding. Voor de kwaliteitscontrole van kunststoffen worden vooral veel fysische eigenschappen gemeten.
Je moet dan denken aan:
- warmtegeleiding
- slagvastheid
- brandbaarheid
- scheursterkte
- treksterkte
- krasvastheid
- uv-bestendigheid
Veel (chemische polymeren) worden gemaakt door in hoofdzaak twee bereidingswijzen: radicaalpolymerisatie en condensatiepolymerisatie.
Radicaalpolymerisatie
Condensatiepolymerisatie
Duurzaamheid
Kunststoffen hebben niet zo een goede naam als het gaat om de aanwezigheid in het milieu.
Het duurt erg lang voordat plastic is afgebroken. Hoewel: echt duurzaam zijn de meeste plastics ook niet. Zie het schakeldoosje in de afbeelding. Het is vooral de invloed van UV-straling in zonlicht die het materiaal aantast.
Maar het duurt wel erg lang voordat plastic op deze wijze is afgebroken. En ... er wordt enorm veel plastic gebruikt. De oplossing is recycling. Vooral van kunststoffen die goed gescheiden opgehaald kunnen worden. Veel PET-flessen krijgen zo een tweede of derde leven. Zie Canadees filmpje.
Een andere oplossing, die bijvoorbeeld voor weggooi-bestek wordt gebruikt, is biologisch afbreekbaar plastic. Dit wordt gemaakt uit zetmeel en is in principe een polyester van melkzuur:
Het weggooi-bestek bestaat uit polymelkzuur. PLA: polyacticacid. (CPLA ).
Interessant is ook de toepassing van polymelkzuur bij chirurgische operaties. Het polymelkzuur wordt langzaam door het lichaam opgenomen. Hechtdraad, maar ook pinnen en bouten hoeven niet meer door de chirurg verwijderd te worden.